می‌دانیم که هر چه بقای حکومت با کارکردهای تمامیت‌خواه بیشتر شود، امکان چیرگی فراموشی با سرکوب و به ویژه بهرمندی و بکارگیری گستره قدرت از ابزار فرهنگی سرکوب بیشتر می‌شود. اگر بپذیریم که « ویران کردن حافظه ابزار اصلی سلطه است» در برابر آن هر چه به‌یادآر ما روشن‌تر باشد، تعاریف ما از برخی مفاهیم درست‌تر، امکان دادن به انتخاب دانستن و پایداری حافظه بیشتر می‌شود و به گژ بردن یاد و حافظه (...) "سازمان “عدالت برای ایران” در تاریخ ۳۰ آگوست ۲۰۱۹ (۸ شهریور ۱۳۹۸) بیانیه‎ای تحت عنوان “فراخوان برای پاسخگو کردن مسئولان مرگ و انکار” خطاب به خانواده‎های زندانیان سیاسی جانباخته که رژیم ایران محل دفن آنها را تاکنون پنهان نگاه داشته، منتشر کرده است. این بیانیه خانواده‎ها را فرامی‎خواند تا اگر مایلند، نام و سرگذشت عزیزانشان “در یک مرجع بین‌المللی ثبت شود و سازمان ملل در مورد سرنوشت‌شان از جمهوری اسلامی پاسخ بخواهد” با این سازمان تماس بگیرند. در عین (...)" "

ابراهیم رئیسی که در جایگاه عضویت “هیئت مرگ” در تابستان ۱۳۶۷ حکم اعدام هزاران زندانی سیاسی را صادر کرد، به حکم علی خامنه‌ای در کشور ما به ریاست قوه قضاییه رسیده است. این انتصاب نشانه اوج‌گیری بیداد در دستگاه قضایی و گسترش سرکوب سازمان‌یافته در جمهوری اسلامی است.

"