فروغ تاجبخش – مادر لطفی چشم بر جهان بست. جهانی که همه ستم بود به راهش، جهانی که بیشترین سال‌های عمرش را به چشم انتظاری و دوری فرزندش گذارند. جهانی که برای او پر ز رنج از زندان‌ها بود. اما جهانی که مادر لطفی پُر دادش می‌خواست. همیار فرزند از در زندان‌ها از قزل‌قلعه تا قصر و اوین در دو نظام. در آغاز برپایی دارها در سیاه سال ۱۳۶۷ اعدام داغ‌دارش کرد. گزمه‌های شب، فروغ اش را برنمی‌تابیدند و تهدید و آزار و بازداشت تا نتابد. اما فروغی شد برای دادخواهی در خاوران تا در کنار دیگر مادران ِ داغ‌دار ِ دادخواه پرتو حقیقت باشند بر تباهی ستم ِ زندان و اعدام و بشارت جهانی پر از آزادی و عدالت.

این روز نیز از کاروان پر فروغ مادران خاوران به سوگ مادر لطفی می‌نشینیم. درگذشت‌ او را به خانواده و همه‌ی دادخواهان تسلیت می‌گوییم.

می‌دانیم بیرق فروغ رنگین به قلب پر خون این ملت،بیرق دادخواهی‌ست و تا روشن شدن همه‌ی حقیقت و اجرای عدالت بر زمین نخواهد ماند.

یادشان با ماست مانا و گرامی

بیداران