نقل قول های زير از گفته های آيت اله خميني انتخاب شده است و در دستگاه قضايي ايران بعنوان مرجع پذيرفته شده اند حکام شرع برای صدور بسياری از احکام امروز به اين گفته ها استناد مي جويند.

بازدارنده از تكرار جرايم

اگر قاتل را نكشند ، قتل زياد مي‏شود ؛ و فِي‏الْقِصاصِ حَيوةٌ ؛ در قصاص زندگي است . اگر ما درِ قصاص را ببنديم ، هر كسي بكشد كارش نداشته باشيم ، قتل زياد مي‏شود ؛ زندگي مردم از بين مي‏رود ؛ هر كس دلش خواست هر كسي را مي‏كشد . قصاص براي اين است كه زندگي بشر تامين بشود . تربيت است ، براي مصلحت جامعه است . تمام حدود الهي براي مصلحت جامعه است .
اگر آن آدمي كه فلان كار را مي‏كند و در شرع برايش فلان جزا را قرار داده‏اند ، اگر اين جزا نباشدامثالش زياد مي‏شود . آن كسي كه رفته مثلاً با زن كسي چه كرده است ، اگر چنانچه اين را جزا به او ندهند ، خوب ، اين فحشا زياد مي‏شود . جلو فحشا را بايد گرفت . دزدها را مي‏گرفتند و مي‏بردند توي‏حبس ، آنجا تعليم دزدي مي‏كردند ! مي‏گفتند كلاس باز شده براي كيفيت جيب‏بري ! و چه جور جيب‏بري ، بهتر است ؟ ! اگر چهار تا دزد كه روي موازيني كه البته هست ، بگيرند و جزاي آنها را بدهند ، دست دزدي از ايران قطع مي‏شود ، از عالم قطع مي‏شود . چهار نفر دزد را به آنطوري كه شارع فرموده است – آن شارعي كه راضي نيست به يك بشر كه هيچ ، به يك حيوان ظلم بشود – امر مي‏كند كه بايد كه اين جرم را كرده است اين‏حد را هم بخورد . اين براي اين است كه مصلحت بشر را دارد ملاحظه‏مي‏كند ، براي حفظ حقوق بشر است . حدود الهي براي حفظ حقوق بشر است . بشر – همه – حقّ حيات دارند ؛ اگر نكشند اين آدم جاني را و اين آدمي كه آدم كشته است ، آدمكشي زياد مي‏شود . اگر به جرم دزدي ، چهار نفر را كه دزدي كرده‏اند و رفتند منزل مردم مالش را از بين‏برده‏اند ، جزا به آنها ندهند ، جنايت زياد مي‏شود . گرفتن و بردن توي‏حبس و نگه داشتن و در همان جا هم باز جيب‏بري را تعليم و تعلم كردن - اين - اسبابِ زيادي‏اش مي‏شود . اين را حبس نبايد كرد ؛ بايد همان جزايي كه گفتند بكنند و رهايش كنند برود . ديگر [زياد] نمي‏شود . اگر آن كسي كه به نواميس مردم [تعرض] كرده است ، با آن شرايطي كه دارد بياورند بكشند ، ديگر اين زياد نمي‏شود . حق بشر را اسلام دارد ادا مي‏كند .

( بيانات امام در جمع اعضاي هيات بازرگاني ايراني ، صحيفه نور ج ۶ ، ص۷ - ۱۷۶ )
۵۸/۲/۲۵

سزاي جنايتكاران و فاسدان

سوال : از پانصد نفري كه بعد ازانقلاب اسلامي در ايران اعدام شده‏اند ، صحبت كنيم . شما تاييد ميكنيد طرز كار اين دادگاهها را ، نه وكيل مدافع در آن است و نه ميشود تقاضاي فرجام كرد ؟

امام : مسلما شما غربيها ناديده ميگيرند كه چه كساني بودند اينهايي كه اعدام شده اند و يا تعمدا آنها را ناديده ميگيرند . اينها كساني بودند كه در خيابانها و ميدانها در كشتار شركت كرده بودند ، ويا افرادي بودند كه دستور قتل عام داده بودنندو يا اشخاصي بودند كه خانه ها را به آتش كشيده بودند ، يا كساني كه زنده زنده دست و پاي جوانهاي ما را اره كرده بودند . و يا اينكه بر روي تاوه سرخ ميكردند .

با اينها چه كار ميتوانستيم بكنيم ؟ آنها را ميبخشيديم ؟ مي گذاشتيم بروند ؟ اجازه دفاع كردن از خود و به اتهامات را ما به آنها داديم و ميتوانستند هر چيزي را كه بخواهند بگويند . ولي وقتي گناه آنها ثابت شد ، چه نيازي بود و اصلا چه نيازي هست به اينكه فرجام بخواهند ؟ اگر ميخواهيد برعكسش بنويسيد ، قلم در دست شماست .
و در هر حال ملت من برايش اين سوالات مطرح نيست ، و اضافه ميكنم كه اگر ما اين اعدامها را نمي كرديم ، انتقام مردمي ابعاد وسيعي به خود ميگرفت و قابل كنترل نبود و حتي تمام كارگزاران رژيم گذشته كشته ميشدند ، پس بدين ترتيب پانصد نفر كشته نميشدند بلكه هزاران نفر كشته ميشدند .

سوال : موافقم ، ولي منظورم الزاما شكنجه گران و جلادان ساواك نبود ، منظورم بيشتر به اعدام شدگاني است كه اصلا ربطي به رژيم سابق نداشتند و منظورم اشخاصي هستند كه هنوز اين روزها اعدام ميشوند براي زنا ، فحشا يا لواط . . به نظر شما اين عدالت است كه فاحشه بدبختي و يا زني كه به شوهرش خيانت ميكند و يا مردي كه مرد ديگري را دوست دارد ، اعدام شود ؟

امام : اگر يك انگشت شما قانقاريا گرفت ، چه كار بايست كرد ؟ ميگذاريد كه مرض به تمام دست و بعد به تمام بدن سرايت كند و يا اينكه انگشت را قطع ميكنيد ؟ چيزهايي كه فساد ايجاد ميكند در ميان ملتي ، بايد ريشه كن شود . همانند علف هرزهاي يك مزرعه گندم .
. . مجازات آنهايي كه فساد را اشاعه ميدهند و جوانان ما را فاسد ميكنند لازم است ، حال چه شما خوشتان بيايد و يا خوشتان نيايد . ما نميتوانيم تحمل كنيم كه فاسدان فسادشان را اشاعه دهند . بگذريم مگر شما غربيها همين كار را نميكنيد ؟ وقتي كه يك دزد ، دزدي ميكند او را به زندان نمي اندازيد ؟ در خيلي از ممالك ، مگر قاتلين را اعدام نمي كنند ؟ اين كار را ميكنيد براي اينكه اگر آزاد و يا زنده بمانند سايرين را آلوده مي كنند و لكه بدكاري را توسعه ميدهند . آيا اينطور نيست ؟
بله بدكاران را بايد حذف كرد ، بايد ريشه كن كرد . مثل علفهاي هرزه و فقط با از ريشه درآوردن آنها كشور تصفيه خواهد شد .

سوال : چطور امكان دارد يك شكنجه گر يا حيوان وحشي ساواكي را با يك فرد عادي كه ميخواهد آزادانه تمايلات جنسي خود را برآورده كند مقايسه كرد ؟ مثلا آن جواني كه ديروز به خاطر لواط اعدام شد ؟

امام : فساد ، فساد است . لازم است فساد حذف شود .

سوال :مثالي ديگر ، زن هيجده ساله آبستني كه چند هفته قبل به خاطر زنا در بهشر اعدام شد . .

امام : آبستن ؟ دروغ است . دروغي است همانند اينكه ميگويند سينه زنان را مي برند. در اسلام چنين وقايعي اتفاق نمي افتد، زن آبستن را اعدام نمي كنند .

سوال : دروغ نيست امام ، تمام روزنامه هاي ايران در باره آن نوشتند و همچنين در تلويزيون ميز گردي تشكيل شد ، براي اينكه به مردي كه با او زنا كرده بود فقط صد ضربه شلاق زده بودند

امام : اگر اينطور است شايد حقش بوده باشد ، من چه مي دانم ، شايد آن زن كار ديگري كرده بوده . از دادگاهي كه آن را محكوم كرده سوال كنيد .

( طليعه انقلاب اسلامي ، صص ۷ - ۳۵۶ )
۵۸/۷/۲

...اين جامعه مثل يك انسان مي‏ماند : گاهي وقتها براي اصلاح جامعه يك كسي را تاديب مي‏كنند . آن هم تاديبي كه گاهي وقتها منتهي به كشتن مي‏شود . يك نفر آدمي كه يك مملكت را مي‏خواهد فاسد بكند ، يك كشور را ، يك گروه را ، فاسد مي‏خواهد بكند ، و قابل اصلاح نيست ، اين را بايد براي تهذيب جامعه ، براي حفظ جامعه ، اين غده سرطاني را بايد از اين جامعه دور كرد . دور كردنش هم به اين است كه اعدامش كنند . اعدامهاي اسلامي اينطوري است ؛ نه مثل اعدامهاي غربي مي‏ماند . آنها مي‏ريزند مي‏كشند مي‏برند از بين ؛ و همه آن براي اين است كه جا براي خودشان باز كنند . اعدامهايي كه در اسلام است اعدامهاي رحمت است . يك طبيبي است كه چاقو را برداشته و اين جامعه را ازيك موجودي كه اگر باشد فاسد مي‏كند جامعه را ، از شرّ اين نجات مي‏دهد جامعه را . يك حد از حدود الهي وقتي كه واقع بشود ، يك جامعه اصلاح مي‏شود . اگر چهار تا دزد را دستش را ببرند در مجمع عمومي ، دزدي تمام مي‏شود . اگر چهار تا آدمي كه به فحشا مبتلاست آن را شلاق بزنند ، در جامعه فحشا از بين مي‏رود . اين غده سرطاني است كه طبيب براي حفظ يك انسان ناچار است كه اين غده را بيرون بياورد . گاهي چاقو برمي‏دارد چشم آدم را بيرون مي‏آورد . رحمت است اين ؛ حفظ است .

( بيانات امام در جمع روحانيون و طلاب قم ، صحيفه نور ج ۷ ، ص۸ - ۲۲۷ )
۵۸/۴/۷