جعفر بهکیش

آقای مهدی فتاپور به من اطلاع دادند که گویا آنچه که از ایشان در مقاله من با عنوان "گزارش مصاحبه های انجام نشده"گزارش مصاحبه های انجام نشده" که در شماره یازده بیداران منتشر شده، صحیح نبوده است. ایشان چنین توضیح میدهند:

"... اينکه شما گفتيد که من آمادگی مصاحبه نداشتم صحيح است تنها دليلی که ذکر کرده ايد درست نيست و درست آن است که بنويسيد دليل من اين بود که من در اين زمينه کار نکرده ام و يا اينکه من در اين زمينه که يک مساله حقوقی است کار نکرده ام"

من علیرغم اینکه به صحت مندرجات مقاله فوق الذکر اطمینان دارم اما با توجه به توضیحات آفای فتاپور ، دلیل مصاحبه نکردن ایشان در مورد خشونتهای خانوادگی را بدین ترتیب تصحیح میکنم که ایشان بدلیل اینکه این امر را یک موضوع حقوقی میانگارند و درزمینه خشونتهای خانوادگی کار مشخصی نکرده اند، حاضر به انجام مصاحبه نشدند.

١- فکر بررسی خشونت ها ی خانوادگی در میان احزاب سیاسی و انجام مصاحبه هائی در این مورد با این فرض بوجود آمد که هواداران و اعضا احزاب سیاسی تافته جدا بافته نیستند و به همین دلیل میتوان در میان آنها رد پای بسیاری از ناهنجاری های احتماعی را یافت . از این رو این گمان را داشتم که خشونت خانوادگی هم نباید مسئله بسیار نادر در میان اعضا و هواداران احزاب سیاسی چپ باشد.

٢- با این پیش فرض گمان میکردم که سازمان فدائی ( اکثریت) که بزرگترین سازمان سیاسی چپ در سالهای پس از 1350 بوده است ، قاعدتا با این مسئله در میان اعضا و هواداران خود دست به گریبان بوده و هست و از همین رو صحبت با اعضا و مسئولان این سازمان میتوانست بسیار آموزنده باشد.

٣- درخواست من از آقای فتاپور به دلیل سابقه طولانی ایشان در رهبری سازمان فدائی(اکثریت) بود و اینکه آیا رهبری این سازمان حساسیتی در این زمینه داشته است؟

با توجه به توضیحات آقای فتاپور و اظهارات آقایان کریمی و پور نقوی، آیا موضع رسمی (غیر رسمی) سازمان فدائی(اکثریت) در مورد خشونتهای خانوادگی صرفا حقوقی دانستن این ناهنجاری اجتماعی است؟

جعفر بهکیش
11 فوربه 2006