از تاريخ اين سوی سيم‌های خاردار و ديوارهای سيماني چه می‌دانيم؟ از مادراني که موهای خود را بر در زندانها سفيد کردند، مادرانی که اگر نبودند، شايد چندين ٦٧ ديگر را برسرمان آوار می‌کردند. پايداريشان هيچ از فرزندانشان کم ندارد. در برابر سپاه مرگ و يورش‌ها در نبرد با فراموشي، ايستادند و چون چشم خاوران ها را نگهبان بوده‌اند. مادران امروز، حافظان حافظه ما شده‌اند تو تنها پشت قاب عکست نشسته‌ای و با همان چشم هایی که هيج گاه، حتا وقتي عصباني مي‌شدی، از مهر خالی نمي‌شدند، نگاهش مي‌کنی. تازه از آغوشش بدر آمده‌ای و در برابرش نشسته‌ای و به او خيره شده ای. لابد فکر (...)